Sulików - zabytki i ich historia

Z cyklu: Podróże kształcą cz. 3

Spontanicznie obrana trasa wiodła nas przez Sulików, miejscowość położoną w dolinie Czerwonej Wody u stóp Góry Ognistej. Miasto Sulików zostało założone z inicjatywy króla Czech Wacława I ok. 1230 r. Miejscowość otrzymała prawa miejskie ok. lat 20-tych XIII w. Pierwsza historyczna wzmianka o niej pochodzi 1234 r.

KOŚCIÓŁ POEWANGELICKI W SULIKOWIE

Kościół w Sulikowie początkowo był drewniany i funkcjonował już od 1234 r. Od 1524 r. stał się świątynią ewangelicką.

Hans Frenzel, ówczesny właściciel miasteczka, tego właśnie roku, sprowadził ze Zgorzelca do Sulikowa  kaznodzieję luterańskiego Benedykta Fischera. Tym sposobem Sulików stał się pierwszą parafią luterańską w Górnych Łużycach

Współczesny wygląd świątynia otrzymała po odbudowie w 1688 r. Pracami budowlanymi kierował wówczas Hans Leonhard z Żytawy.

Bogata snycerka we wnętrzu kościoła wyszła spod dłuta budziszyńskiego rzeźbiarza Jana Daniela Richtera. Dzwony kościelne odlał znany zgorzelecki ludwisarz Abraham Sievert, który z urodzenia był gdańszczaninem.

Szczególnie wart uwagi jest wystrój kościoła pochodzący z końca XVII w. Ołtarz główny, jako jedyny w regionie, posiada latarnię umieszczoną w sklepieniu apsydy.

Od 1945 r. kościół służy rzymskokatolikom.

Tablica wmurowana w elewację zewnętrzną kościoła

Idąc dalej ulicą biegnącą nieco w dół dostrzegamy mniejszy kościół, który wybudowali sulikowscy katolicy w 1867 r. w stylu neogotyckim.