Ksiądz Biskup Jan Szeruda

(ur. 26 grudnia 1889 – 21 marca 1962)

 „Bóg był dla niego gwiazdą, w którą był wpatrzony, prawdziwą światłością, której całkowicie zaufał, a której nie potrafiło nic przysłonić, jakkolwiek by się były układały szczegóły życia. Tu tkwiły korzenie jego osobowości, charakteru, jego postawy życiowej i źródło mocy. Gdy przychodziły doświadczenia i ciosy – a było ich niemało – umiał pozostać sobą, zachować godność, pozostać wiernym sobie, bo był zakotwiczony w Bogu. Mężów takich nazywamy mężami wiary.”

Ks. Andrzej Wantuła

„Wyszedłem z tej ziemi – spośród was. To, co dali mi rodzice, przykład zbożnej pracy, umiłowania Słowa Bożego i wiary, to było więcej, niż cokolwiek dał mi świat. Na studiach moich poznałem, co nauka mówi i religia, o modlitwie, matka moja pokazała mi, czym jest modlitwa. Matka nie mówiła mi o modlitwie, matka moja modliła się codziennie pieśnią ewangelicką i słowami, modliła się w nieszczęściu, modliła się w radości. I to pozostało mi na całe życie. Wiara, którą dał mi dom rodzinny, była największym skarbem mego życia, za który patrząc na całe życie swoje, najwięcej Bogu jestem wdzięczny.”

Ks. bp prof. dr Jan Szeruda

 „Ks.  prof.  Jan  Szeruda  zawsze  był  przygotowany  do  każdego  wykładu, a wykłady były zwięzłe, bez zbędnych słów i dygresji. Improwizacja nie wchodziła w grę. Każde zdanie Profesora świadczyło o jego wielkiej wiedzy. Dało się  odczuć,  że  nie  tylko  dobrze  wie,  co  mówi,  ale  że  jego  wiara  czerpie  moc z biblijnego  Słowa.  (…) Potrafił żar swojej wiary ubrać w słowa, które nas poruszały. Posiadał dar budzenia w swoich słuchaczach zainteresowania  Słowem  Bożym.  I  każdy,  kto  dał  się porwać  jego  duchowi  i  słowom, starał się sam dalej zgłębiać staro-testamentowe poselstwo. Każda jego napisana praca poszerzała naszą wiedzę. Ks. prof. Jan Szeruda budził w nas miłość do  Biblii  i  ona  przetrwała  i  zaowocowała  w  postaci  kilku  biblistów,  którzy kontynuują dzieło i ducha prof. Szerudy”.

Ks. prof. dr hab. Manfred Uglorz

„Zawsze poważny, zrównoważony, potrafił być bardzo towarzyski. Naukowiec o gruntownym przygotowaniu i wielkim zasobie wiedzy, znalazł zawsze czas dla najzwyklejszych, codziennych spraw życia kościelnego. Reprezentował powagę nauki, polskiej teologii protestanckiej, wielki zasób wiedzy i erudycji, równocześnie był człowiekiem wielkiej wiary. Wiara była dlań drogowskazem w życiu, kierując go drogami, które Bogu się podobają. Stąd płynęła jego kultura zewnętrzna i kultura ducha, szerokie i właściwe spojrzenie na sprawy i ludzi, spokojny i bez uprzedzeń sąd.”

Ks. Woldemar Gastpary

Ks. bp prof. dr Jan Szeruda
(1889-1962)

Ks. bp  prof. dr Jan Szeruda
– wybitny biblista,
– zasłużony tłumacz Pisma Świętego,
– autor programów uniwersyteckich studiów biblijnych,
– organizator i kierownik Katedry Egzegezy Starego Testamentu i Języka Hebrajskiego na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego (1920-1939, 1945-1953), i w ChAT w Warszawie (1954-1962)

Daty z życiorysu:

26.12.1889 – urodził się w Wędryni koło Trzyńca na Ziemi Cieszyńskie

1911 – ukończył Gimnazjum Polskie w Cieszynie, zdał maturę z odznaczeniem

1911-1915 – studia teologiczne w Wiedniu

15.03.1915 – zdał egzamin pro candidatura z wynikiem bdb przed Komisją Teologiczną Wydziału Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Wiedeńskiego,

Maj 1915 – rozpoczął w Halle studia specjalistyczne w zakresie języków semickich Starego Testamentu

22.11.1915 – przed Konsystorzem Superintendentury Morawsko-Śląskiej zdał egzamin pro ministerio, który  umożliwiał pracę w Kościele

1915-1917 – objął stanowisko kaznodziei pomocniczego w Nawsiu

1915/1916 – posada prefekta w polskim gimnazjum w Orłowej

1916-1919 – katecheta w polskiej szkole ludowej i wydziałowej im. St. Hassewicza w Cieszynie

15.08.1917 – w Nawsiu odbyła się ORDYNACJA

– wikariusz parafii ewangelickiej w Nawsiu

1917-1920 – publikacje z biblistyki i badań nad dziejami Biblii ewangelickich w Polsce na łamach „Posła Ewangelickiego” oraz wykłady w Towarzystwie Ewangelickim w Cieszynie,

1920 – studia z biblistyki i orientalistyki w Bazylei, uzyskanie tytułu licencjata teologii na podstawie pracy doktorskiej „Słowo Jahwe – studium Izraelsko-żydowskiej religii”  (druk: Łódź 1921)

04.01.1921 – wykład inauguracyjny pt.: „Charakter narodowy i uniwersalny religii izraelskiej”  - początek intensywnej i wielostronnej działalności dydaktycznej.

24.02.1922 – Naczelnik Państwa mianował go profesorem nadzwyczajnym

05.12.1929 – otrzymał  nominację  profesora zwyczajnego Egzegezy Starego Testamentu i języka hebrajskiego na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego

1929 – doktorat honorowy Uniwersytetu w Bazylei

1924 – 1. podróż naukowa do Danii

1925 – 2. podróż naukowa do Szwecji

1925 – uczestniczy w Światowej Konferencji Kościołów ds. Praktycznego Chrześcijaństwa odbywającej się w Sztokholmie

1930 i 1935 – 3. i 4. podróż naukowa do Szwajcarii

1933 i 1936 – 5. i 6. podróż naukowa do Niemiec

1928-1936 – w „Głosie Kościelnym” publikuje sprawozdania z działalności Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Warszawskiego, zaś w „Przeglądzie Ewangelickim” i „Reformacji w Polsce” – wykłady i seminaria oraz prace naukowo-teologiczne

1929-1938 – przewodniczył Ewangelickiej Agencji Prasowej „EW-POL”, współpracował m.in. z Pawłem Hulką-Laskowskim,

1937 – uczestniczy w Światowej Konferencji Kościołów ds. Praktycznego Chrześcijaństwa odbywającej się w Oksfordzie

1937 – uczestniczy w 2. Światowej Konferencji Kościołów ds. Wiary i Ustroju Kościoła w Edynburgu

1937 – 7. podróż naukowa do Anglii

1939-1940 – nauczyciel jęz. niemieckiego i łaciny na tajnych kompletach w Gimnazjum im. Anny Wazówny w Warszawie

Wrzesień 1940 – styczeń 1945 pracował w Warszawskim Zarządzie Miasta jako tłumacz i bibliotekarz

1942 – wchodzi w skład Tymczasowej Rady Ekumenicznej

24.01.1945 – w Częstochowie ukonstytuował się pierwszy powojenny Konsystorz z wiceprezesem Maksymilianem Rudowskim. Ks. Jana Szerudę powołano na członka Tymczasowego Konsystorza KE-A

luty 1945 – podjął starania o otwarcie Wydziału Ewangelickiej Teologii 

w ramach Uniwersytetu Warszawskiego

21.06.1945 – w Łodzi odbyła się pierwsza powojenna konferencja duchownych, na której dokonano wyboru ks. prof. Jana Szerudy na zwierzchnika Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.

17.10.1945 – wszedł w skład Rady Protestanckich Kościołów Rzeczpospolitej Polskiej jako wiceprezes

29.09.1946 – w Mikołowie rekonsekrował kościół ewangelicki

1946 – został prezesem Chrześcijańskiej Rady Ekumenicznej

1947 – uczestniczył w  konferencji ŚFL (Światowa Federacja Luterańska) w Lund

styczeń 1947 – przebywał z gościnnymi wykładami w Zurychu, Bernie, Bazylei

luty 1947 – prowadził wykłady dla profesorów teologii ewangelickiej, starokatolickiej i prawosławnej w Bossey k. Genewy

15.08.1947 – w Cieszynie w Kościele Jezusowym obchodził jubileusz 30-lecia służby w Kościele i 25-lecie pracy naukowej (kazanie ks. Oskar Michejda),

04.04.1948 – ordynował ks. Jana Zajączkowskiego  i skierował nowo ordynowanego do parafii Legnicy

15.06.1948 – w Pradze odbyła się promocja ks. bp. Jana Szerudy na honorowego doktora teologii Ewangelickiego Fakultetu Uniwersytetu im. Jana Husa

1948 – uczestniczył w 1. Zgromadzeniu Ogólnym Światowej Rady Kościołów  w Amsterdamie

19.06.1949 – w Bielsku w asyście ks. P. Nikodema i ks. W. Niemczyka instalował ks. Adama Wegerta na proboszcza

14.04.1951 – w Szopienicach uczestniczył w jubileuszu 50-lecia kościoła

12.08.1951 – w Golasowicach poświęcił odbudowany kościół (bez ławek, wieży i instrumentu)

18.11.1951 – zakończył okres kierowania Kościołem Ewangelicko-Augsburskim w  Polsce

21.03.1962 – w Warszawie zmarł ks. Jan Szeruda, został pochowany 

na cmentarzu ewangelickim w Warszawie