Historyczne cmentarze ewangelickie
Stary ewangelicki cmentarz w Rąbkach jest oddalony około 1 km od Łeby a około 800 m od wsi Rąbki, to na granicy Słowińskiego Parku Narodowego. Łatwo trafić w to miejsce, leży bowiem na czerwonym szlaku rowerowym wśród wysokich drzew sosnowych.
Idąc ulicą Parkową już z daleka wśród drzew widać kępy ziemi porośnięte trawą i mchem, a gdzie nie gdzie kamień po nagrobku, czy metalowy ogródek. Drogowskaz kieruje na zadbaną alejkę prowadzącą na miejsce cmentarne. Podchodząc bliżej dostrzegamy nieliczne obramowania wrośnięte do połowy w ziemię, zapadające się lub tylko fragmenty całe porośnięte mchem. Na jednym grobie leżą sztuczne kwiaty, gdzieś indziej leży przewrócony znicz. Widoczne jest również kamienne ogrodzenie. Jednak na pierwszym planie oczom naszym ukazuje się kamień upamiętniający ewangelickich mieszkańców Ziemi Łebskiej zmarłych w przeszłości. Próbujemy odczytać umieszczony na kamieniu napis. Odnajdujemy polskie wyrazy: „Pamięci Gminy Ewangelickiej”. Potem ten sam napis w języku kaszubskim, niemieckim i łacińskim. I tutaj muszę odnieść się do polskiego tłumaczenia: z całą stanowczością stwierdzam, że Kościół ewangelicki (luterański) w swojej strukturze organizacyjnej nigdy nie posiadał „gmin” tylko parafie!
Brakuje tam też tablicy informacyjnej, z której można by poznać historię tego miejsca. Dopiero kwerenda internetowa przyniosła tę wiedzę. Otóż, ten cmentarz o niewielkiej powierzchni zapełnił się już na początku XX w. Pochówków dokonywano jednak do 1945 r., lecz tylko w starych i w rodzinnych grobach. A dawni mieszkańcy Łeby zrzeszeni w Związku Łebian wraz z władzami miasta postanowili w 1993 r. upamiętnić to miejsce kamieniem okolicznościowym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz