ks. Emil Kowala (1913-1976) – w 110. rocznicę urodzin

Ks. Emil Kowala (1913-1976)

Emil Kowala

 (1913-1976),

duchowny ewangelicki

i katecheta,

pracował w różnych parafiach w zależności od potrzeb, najdłużej w Żorach

Kalendarium życia 

i służby w Kościele

6.02.1913 – urodził się w Goleszowie (pow. cieszyński) w rodzinie Pawła i Heleny zd. Śniegoń, uczęszczał do szkoły powszechnej w Goleszowie, maturę zdał w Cieszynie

1934-1938 – studiował teologię na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego

1938- wrzesień 1939 – katecheta, później wikariusz parafii ewangelickiej w Ustroniu

18.05.1939 – ordynowany przez ks. bp. Juliusza Burschego, uroczystość odbyła się w Ligotce Kameralnej

1940 – wysiedlony na przymusowe roboty do Krakowa

1940- ok. 1945 – p.o. proboszcz Polskiej Parafii Ewangelickiej w Krakowie

1945-1950 – pracował w różnych parafiach w zależności od potrzeb, m.in. w Świętochłowicach, Goleszowie, Wrocławiu, Łodzi

1950/1951 – skierowany do Szczytna

1952-1960 – pracował w Hołdunowie, Mysłowicach i Sosnowcu, Szopienicach

1961-1976 – pełnił funkcję proboszcza administratora parafii w Żorach

03.02.1968 – w szpitali w Cieszynie zmarła żona Augustyna Kowala zd. Cichy, przeżyła 48 lat

01.04.1973 – przechodzi na emeryturę po 11 latach pracy w Żorach

18.04.1976 – zmarł w  Żorach, przeżywszy 63 lat

12.04.1976 – odbył się pogrzeb

 Teksty ks. Emila Kowali opublikowane w prasie ewangelickiej

Modlitwa, „Strażnica Ewangeliczna” 1955, nr 6, s. 86-87

Jak nazywano zwolenników Reformacji, „Strażnica Ewangeliczna” 1955, nr 23, s. 346

Święto Reformacji, „Strażnica Ewangeliczna”, 1957, nr 20, s. 310

Niedziela Biała – Quasimodogeniti, „Strażnica Ewangeliczna” 1958, nr 8, s. 126

Z przeszłości parafii w Żorach, "Kalendarz Ewangelicki” R. 84(1971), s. 267-271

Walka o Polskę : w stulecie śmierci Juliusza Słowackiego, „Kalendarz Ewangelicki” R. 63(1950), s. 67-70

 Jubileusze i wspomnienia zamieszczone w prasie ewangelickiej

Pożegnanie ks. Emila Kowali, „Zwiastun” 1973, nr 11, s. 175

Sachs Jerzy, Za późno, „Zwiastun” 1976, nr 16, s. 245

Ksiądz Emil Kowala : [nekrolog], „Zwiastun”  1976, nr 11, s. 174

Z żałobnej  karty [śp. pastorowa Augustyna Kowala] : Żory, „Zwiastun” 1968, nr 11, s. 179

Jubilaci, „Kalendarz Ewangelicki” R. 78(1965), s. 83

Kubisz Karol B., Śp. ks. Emil Kowala, „Kalendarz Ewangelicki” R. 91(1978), s. 45-46

 O ks. Emilu Kowali powiedzieli:

„Ks. Kowala pozostał zawsze człowiekiem skromnym. Nie chwalił się osiągnięciami, znał swe możliwości. Po prostu wykonywał swe obowiązki i to było radością jego życia.”

Ks. K.B. Kubisz („Kalendarz Ewangelicki” 1978, s. 46)

***

„Był skromnym, cichym, a jakże kochanym bratem. Miał przyjaciół i przeciwników. Miał bowiem czystą, polską historię życia i walki o Kościół i Ojczyznę.”

Ks. J. Sachs („Zwiastun” 1976, nr 16, s. 245)

***

O modlitwie - ks. Emil Kowala

Modlitwa jest pierwszym znamieniem serca nawróconego i wierzącego, jest nabożnym i pełnym wiary wzniesieniem serca i myśli do Boga, jest rozmową duszy z Bogiem. (…) Modlitwa winna być pokorna. Człowiek powinien uznać swą słabość i małość, ma korzyć się przed światłością majestatu Bożego. Modlitwa ma być uważna. Ma być hymnem pochwalnym na cześć Stwórcy. (…) Modlitwa doskonali nasze życie, jeśli płynie ze skruszonego i wierzącego serca. (…) Modlitwa musi być traktowana jako najpoważniejsza i najświętsza czynność życia, bo w niej obcuje stworzenie ze Stwórcą.”

„Strażnica Ewangeliczna, 1955, nr 6, s.86) 

Wypisy z twórczości ks. Edwarda Romańskiego

     To my wszyscy oczekujemy często od Niego nadzwyczajności takich, jakie są nam potrzebne, zależnie do okoliczności naszych życiowych. Chcemy mieć Zbawiciela takim, jaki jest nam potrzebny, chcemy Go mieć na zawołanie, często dla spełnienia naszych zachcianek, podyktowanych nam często naglącą potrzebą chwili bieżącej, chociażby rzeczywiście bardzo ciężkiej. My wszyscy stwarzamy sobie obraz Zbawiciela, taki jakiego mieć chcemy, zapominając prawie zupełnie, że to On raczej ma wyłączne prawo przetwarzania nas na swój obraz i podobieństwo (...). Gdy ktoś zrozumie Jego zbawcze posłannictwo i uwierzy weń, jak wierzyć w prawdziwego Zbawiciela należy, to znaczy, ze On nas wybawił, odkupił i pozyskał od grzechu, śmierci i władzy szatana, ten i we wszystkich sytuacjach swojego życia Jemu podporządkowany, poczuje Jego niezwykły wpływ w całym swoim życiu: w Bólu zyska niezwykłą cierpliwość i wytrwanie, bo przecież od samego bólu na pewno nie będzie uwolniony, w żałobie skuteczne ukojenie i pocieszenie, pouczenie o własnej znikomości i należyte stąd wnioski oraz niewzruszoną pewność, że w najtragiczniejszych momentach życie nasze nie kończy się jeszcze i nie traci swego sensu, lecz owszem: zaczyna się nam nowy, inny jego rozdział, nowy etap doczesnej pielgrzymki ku celom wieczystym.

"Strażnica Ewangeliczna" 1951, nr 4, s. 1

***

 Wierzę w zmartwychwstanie

 Jeżeli wierzę, że nienadaremnie
Z prochu i pyłu powstałem,
Że podobieństwo Swoje Bóg tchnął we mnie,
Niedoskonałym obdarzywszy ciałem –
To wtedy budzi się we mnie wyznanie,
Że muszę wierzyć w swoje zmartwychwstanie.

            Jeżeli wierzę, że nad liche ptaszki
            Mam wyznaczony cel wielekroć dalszy,
            Toś, Boże, stworzył mnie nie dla igraszki,
            To mi wyznaczasz i byt doskonalszy,
            Którego zniszczyć i śmierć nie jest w stanie
            I wtedy wierzę w swoje zmartwychwstanie.

 Jeśli Ty, Boże, jako Ojciec wierny
Chcesz widzieć we mnie swoje wierne dziecię –
To dając los mi najbardziej mizerny,
 Pełen upadków, nieszczęść, nędz w tym świecie,
Musisz zakończyć moje poniżanie,
Ale nie śmiercią, lecz przez zmartwychwstanie.

            Gdy los Twój, Ojcze, mieć nie będzie końca,
            Los Twego dziecka z Tobą niepodzielny:
            Choć wszechświat zginie, zgasną wszędzie słońca,
            Muszę trwać wiecznie, jak Ty, nieśmiertelny!
            Więc, jako Jezus, zwyciężę skonanie
            I z rąk otrzymam Twoich zmartwychwstanie!

                                                            "Zwiastun" 1971, nr 7, s.101

***

    Wniebowstąpienie Pańskie wyznaczyło ponowne przyjście Pana. Pomiędzy tymi dwoma wydarzeniami zawarty został czas ostateczny, w którym i my żyjemy. Jest to czas świadczenia życiem za Ewangelią i przeciwko niej, czas łaski wywyższonego, lecz skrytego w niebiesiech Zbawiciela. Czas, który wymaga i od dzisiejszych uczniów i naśladowców Chrystusa takiego samego rozumienia i wypełniania posłannictwa życiowego w swoistych warunkach współczesnego bytowania.

"Zwiastun" 1962, nr 10, s. 146

 ***

    Chrześcijanin, jak biegacz w sporcie, nie może biec  bezcelowo. Przeciwnie, mając przez oczami swój wyjątkowy cel nie może zbaczać z najkrótszej do niego drogi ani w lewo, ani w prawo, nie może rozpraszać  swej uwagi, lecz musi ją wciąż w napięciu swych wszystkich najlepszych sił koncentrować na darze Bożej łaski: życiu wiecznym.

"Zwiastun" 1962, nr 4, s. 53

 ***

     Nasza bowiem Ojczyzna jest w niebiosach, a nie tu na ziemi. Ta prawda wywraca do góry nogami cały ludzki porządek rzeczy. Ten fakt, że jesteśmy powołani przez Boga za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, by tam być dziedzicami Biga – wytycza nasze wieczne przeznaczenie i daje natchnienie w bojach doczesności, pomimo naszych upadków i niedoskonałości, słabości i śmierci.  A to obywatelstwo ojczyzny niebiańskiej  określa nasz stan doczesności jako pobyt na obczyźnie, jako pobyt za jej granicami, jako wędrówkę, która nieustannie każe myśleć i pamiętać o powrocie, pod grozą utraty praw obywatelskich.
    Z tej niebiańskiej ojczyzny oczekujemy Zbawiciela Jezusa Chrystusa, który dokona rewelacyjnej przemiany naszego ciała, w jakim widywano Go po zmartwychwstaniu, a w jakim jedynie będzie mogło istnieć w nowych wiecznych warunkach. Nowe życie związane więc będzie – dzięki cudownej wszechmocy Wywyższonego – z Jego osobą, z Nim połączone będzie naszym czynnym udziałem w Jego chwale, a dzień Jego ponownego przyjęcia będzie ostatecznym unicestwieniem śmierci, będzie też początkiem nowego eonu, któremu nie będzie końcem.

"Strażnica Ewangeliczna" 1957, nr 22, s. 330

 ***

   Z postacią syna marnotrawnego wiążą się pojęcia dwóch kategoryj ludzi grzesznych: jedni to ci, którzy dźwigają się z upadków i wracają do domu, do Ojca i – z Jego pomocą – do nowego, odrodzonego życia, a druga to ci, dla których powrót wprawdzie teoretycznie niemal zawsze jest możliwy, praktycznie jednak jest tym więcej trudny, im bardziej struna zła została przeciągnięta, im bardziej pragnienie odpuszczenia i pojednania zostało zagłuszone, a tęsknota do nowego życia zabita.
     Ale odwiecznie istnieje jeszcze inna, trzecia grupa ludzi. (…) Uosobieniem tej grupy ludzi jest straszy syn. Czy można mu zarzucić coś złego? – Pozornie nie.  On nigdy nie przestąpił ojcowskiego rozkazu, on nie żądał swej części dziedzictwa, on nie opuścił domu ojcowskiego, nie poszedł w świat…

"Strażnica Ewangeliczna" 1958, nr 12, s. 180

 ***

Parafii ewangelicko-augsburskiej

 w Krakowie z okazji jej 400-lecia 

                            Gdy ogień reformacji Bóg wzniecił przez Lutra,
                            Z ognia tego po całym świecie się rozprysły
                            Iskry – zwiastuny światła i nowego jutra.
                            Niektóre z nich dotarły aż do brzegów Wisły
                            A jedna, znamienitsza z tych iskier niewielu,
                            Spoczęła na stulecia aż u stóp Wawelu.
                            Bóg nie dał jej rozrosnąć się aż do płomienia,
                            Co grzeje i oświeca kręgi ziemi duże,
                            Ale tez nie dał zginąć jej przez pokolenia,
                            Choć wyły nad nią wichry i szalały burze.
                            I trwała – z woli Bożej -  w burze i nawały,
                            Chociaż ją wrogie moce często zniszczyć chciały.
                            I dzięki Bogu za to. On gdy chce zmieni
                            Małą iskrę, przy której niewielu korzysta
                            W przyszłości w wielkie morze ożywczych płomieni,
                        Gdy nie zechce – niech chociaż – jak przed lat czterysta,
                             Iskrą tą wiedzie chętnych do Swego celu,
                             Tak długo, pokąd będzie gród u stóp Wawelu!

"Strażnica Ewangeliczna" 1958, nr 14/15, s. 210

 ***

    Wiara w Chrystusa wymarłaby dawno, gdyby nie powtarzał się przez wszystkie stulecia aż do naszych czasów i do skończenia świata cud, zawsze tak samo wielki i niepojęty. Cud ten polega na tym,  że człowiek w obliczu śmierci, obarczony grzechami, których nie da się  cofnąć ani unicestwić, znajduje pokój dzięki wierze w wiecznego Kapłana, który nas umiłował i ofiarował samego siebie za nas. Ten pokój sumienia, który umierający grzesznik znajduje w dokonanym śmiercią dziele Jezusa jest jedyną, ale niewzruszoną podstawą naszej nadziei na lepszą przyszłość wiecznego zbawienia.

"Strażnica Ewangeliczna" 1959, nr 6, s. 83

 ***

    Królestwo Boże oznacza niepodzielne panowanie, wyłączną władzę boga nad naszym sercem i sumieniem, nie tylko nad moim i twoim, ale nad sercami i sumieniami bardzo wielu – jeśli wręcz nie wszystkich – ludzi.  Bo tylko wtedy zostają spełnione zasadnicze warunki istnienia Królestwa: jest Król, którym jest sam Bóg i są poddani tego Króla, obywatele Królestwa, którym On rządzi niepodzielnie – ludzie, którzy Go za Króla uznają. Cechą charakterystyczną tego Królestwa jest wszechmoc, doskonała sprawiedliwość, ale też i nieograniczona dobroć i łaskawość Króla oraz pełne zaufania do Jego rządów posłuszeństwo ludzi, obywateli świadomych tego Królestwa. Bo kto świadomie dąży do tego, by nieustannie uznawać w swym życiu jako najwyższego swego Pana i Władcę samego Boga; kto bezwarunkowo i z całkowitym zaufaniem chce wypełniać Jego nakazy, ten już za swego życia jest obywatelem Królestwa Bożego. Dlatego to Pan Jezus powiedział kiedyś, że Królestwo Boże jest w nas.

"Strażnica Ewangeliczna" 1959, nr 14/15, s. 218

 ***

    Ktoś powiedział, że nasze życie to przebywanie w więzieniu, które trwa 25 tysięcy dni, a gdy sił starczy – 30 tysięcy dni, a to co w nich niezmiennego to nasz grzech, który mierzy przeciw Bogu mierzy się manometrem 10 przykazań lub bardziej precyzyjnie – Ewangelii; że wszyscy jesteśmy złoczyńcami wobec Boga, lecz błogosławiony, komu w dzień uwolnienia przypadnie los ułaskawionego złoczyńcy.

"Strażnica Ewangeliczna" 1960, nr 7, s. 99

Rok kościelny w poezji ks. Edwarda Romańskiego. Cz. 3

Adwent i Boże Narodzenie

1.  Boże Narodzenie : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 76(1963), s. 291

2.  Gdy się Chrystus rodzi... : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 72(1959), s. 76

3.  Król – Zbawiciel (Adwentowe sonety biblijne) : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1952, nr 23, s. 310

4.  Płomień Adwentu (Adwentowe sonety biblijne) : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1952, nr 23, s. 310

5.  Święta, cicha noc : [w.], „Zwiastun” 1969, nr 24, s. 375

6.  W mrokach wieczoru wigilijnego : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1957, nr 24, s. 376

Stary i Nowy Rok

7.  Bóg z nami (Mt 1,23) – sonet biblijny : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1953, nr 1, s. 3

8.  Na koniec roku : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 66(1953), s. 212

9.  Na zakończenie roku : [w.], „Ewangelik Pszczyński” 1996, nr 9/10, s. 9

10.  Na zakończenie roku : [w.], „Strażnica Ewangeliczna”1953, nr 1, s. 3

11.  Noworoczne pozdrowienia : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 67(1954), s. 34

12.  Noworoczne życzenia : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 66(1953), s. 34

13.  Nowy Rok – przypowieść wschodnia : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 76(1963), s. 76

14.  Sylwester : [w.], „Ewangelik Pszczyński” 1999 nr 7/8, s. 5

15.  W drodze do Jeruzalemu (Łk 18,31-34) : [w.], „Zwiastun” 1969, nr 6, s. 82

16.  W północ sylwestrową : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1958, nr 1, s. 2

Czas pasyjny

17.  Golgota : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1949, nr 7, s. 2

18.  Golgota : [w.], „Zwiastun” 1961, nr 6, s. 93

19.  Kuszenie Jezusa : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1953, nr 6, s. 68

20.  Kyrie eleison!, „Strażnica Ewangeliczna” 1949, nr 7, s. 1-2

21.  Oficer w Kafarnaum (Mt 8,5-13) : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 82(1969), s. 146

22.  Reminiscere : [w.], „Zwiastun” 1985, nr 4, s. 54

23.  Tej nocy, której był wydany… : [w.], „Zwiastun” 1972, nr 5, s. 69

24.  Trzy krzyże : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1958, nr 6, s. 86

Wielkanoc

25.  Cantate (Ps 98) : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1957, nr 10, s. 147

26.  Gdy minął sabat… : [w.], „Zwiastun” 1972, nr 6, s. 85

27.  Myśl wielkanocna (1 Kor5,8) : [w.], „Zwiastun” 1969, nr 7, s. 101

28.  Myśli wielkanocne (1 Kor 5,8) : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1953, nr 7, s. 74

29.  Wielkanoc (Mk 16,3) : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1953, nr 7, s. 74

30.  Wielkanoc : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 76(1963), s. 146

31.  Wielkanoc : [w.], „Zwiastun” 1970, nr 7, s. 108

32.  Wierzę w zmartwychwstanie… : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1949, nr 8, s. 3

Wniebowstąpienie

33.  Wniebowstąpienie (Dz 1,1-11) : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1957, nr 10, s. 149

34.  Wniebowstąpił : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1957, nr 11, s. 164

Zesłanie Ducha Świętego

35.  Zesłanie Ducha Świętego (Dz 2,13) : [w.], „Zwiastun” 1982, nr 11/12, s. 163

36.  Zielone Świątki : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 76(1963), s. 156

Święto Żniw

37.  Siew i żniwo : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 84(1971), s. 78

38.  Chleba naszego.. : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 80(1967), s. 36

39.  Żniwo jest wprawdzie wielkie… (Mt 9,35-38) : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1958, nr 14/15, s. 214

Pamiątka Reformacji

40.  Dziedzicom Reformacji : [w.], „Zwiastun” 1980, nr 20, s. 319

41.  Echa wittenberskie : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1957, nr 21, s. 328

42.  Modlitwa Lutra przed decyzją na Sejmie w Wormacji : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1949, nr 21, s. 3

43.  Na jubileusz Konfesji Augsburskiej (1530-1980) : [w.], „Zwiastun” 1980, nr 12, s. 189

44.  Reformacja 1963 : [w.], „Zwiastun” 1963, nr 21, s. 259

45.  Więzienie Husa : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1953, nr 17, s. 241

46.  Więzienie Husa : [w.], przekł. E. Romański. „Strażnica Ewangeliczna” 1952, nr 21, s. 282

Koniec Roku Kościelnego

47.  Ku nieśmiertelności : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1952, nr 7/8, s. 90

48.  Na wiejskim cmentarzu: [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1952, nr 22, s. 295

49.  Nie mamy tutaj miejsca trwałego... (Hbr 13,14) : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 87(1974), s. 203

50.  Nie płaczcie nad grobami : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1957, nr 22, s. 332

51.  W drodze do Królestwa Bożego : [w.], „Kalendarz Ewangelicki” R. 77(1964), s. 186

52.  W żałobie (sonet biblijny)(Iz 55,8) : [w.], „Strażnica Ewangeliczna” 1952, nr 22, s. 295

Ks. Romański Edward (1912-1984). Cz. 2

Bibliografia podmiotowa. 

Artykuły prasowe i kazania ks. Edwarda Romańskiego

I.    Artykuły

1.  Zachowanie tożsamości ewangelickiej strony małżeństwa mieszanego „Kalendarz Ewangelicki” R. 95(1981), s. 135-140

2.  Sensacyjne „odkrycie” nowej, dużej parafii, „Strażnica Ewangeliczna” 1948, nr 4, s. 8

3.  Parafia ewangelicka w Żyrardowie, „Strażnica Ewangeliczna” 1948, nr 17, s. 2-4

4.  Cienie jednego punktu stastystyki kościelnej, „Kalendarz Ewangelicki” R. 70(1957), s. 263-273

5.  Juliusz Słowacki : w stulecie zgonu, „Strażnica Ewangeliczna” 1949, nr 8, s. 3-5; 1949, nr 9, s. 2-7

6.  I Sesja 7. Synodu „Zwiastun” 1980, nr 13/14, s. 195-198

7.  VII Sesja 6. Synodu „Zwiastun” 1979, nr 13/14, s. 195-198

8.  Postacie Pasjonału, „Strażnica Ewangeliczna” 1951, nr 5, s. 3-5

9.  Juliusz Słowacki : 04.09.1809-03.04.1849, „Strażnica Ewangeliczna” 1959, nr 17, s. 259-260

II.  Postylla, czyli kazania i rozważania

1.    Chrystusowa rodzina (Mt 12,50) „Strażnica Ewangeliczna” 1950, nr 15, s. 1

2.    Duch Święty a nowonarodzenie (J 3,1-8), „Strażnica Ewangeliczna” 1960, nr 12, s. 177-179

3.    Dwunastoletni Jezus w świątyni (Łk 2,41-52), „Strażnica Ewangeliczna” 1951, nr 3, s. 1-2

4.    Dziecię narodziło się nam (Iz 9,6), „Zwiastun” 1974, nr 24, s. 371

5. Dziś narodził się wam Zbawiciel, „Zwiastun” 1980, nr 24, s. 370

6.    Idziemy do Jerozolimy (Mk 10,32) „Strażnica Ewangeliczna” 1947, nr 5, s. 1-2

7. Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?” „Zwiastun” 1983, nr 20, s. 306-307

8. Kazanie wygłoszone w czasie radiowego nabożeństwa reformacyjnego dn. 31.10.1982 r.

9.    Już wkrótce wrócę do domu, przekł. J. Karpecki, E. Romański. „Zwiastun” 1961, nr 4, s. 61

10.   Królestwo Boże jest największym skarbem (Mt 13,44-46), „Strażnica Ewangeliczna” 1959, nr 14/15, s. 217-219

11. Miłość i uczciwość (Rz 12,10), „Strażnica Ewangeliczna” 1952, nr 2, s. 13

12. Od Boga sądu do Boga łaski (Mt 18,23-27), „Strażnica Ewangeliczna” 1957, nr 21, s. 322-323

13. Ojciec, synowie i cała ludzkość (Łk 15,11-32), „Strażnica Ewangeliczna”1958, nr 12, s. 179-181

14. Pod hasłem Adwentu (Łk 12,49) „Strażnica Ewangeliczna” 1947, nr 22, s. 1-2

15. Pod Jezusa przewodnictwem (J 9,4-5) „Strażnica Ewangeliczna” 1948, nr 1, s. 1-2

16. Pod krzyżem Golgoty (J 19,16-30), „Strażnica Ewangeliczna” 1959, nr 6, s. 81-83

17. Rok Pański Przyjemny, „Kalendarz Ewangelicki” R. 70(1957), s. 36

18. Różdżka z pnia Isajego (Iz 11,1-5), „Zwiastun” 1976, nr 24, s. 370

19. Światłość Ducha Świętego (J 3,16-21), „Strażnica Ewangeliczna” 1957, nr 11, s. 162-163

20. Światłość w mrokach potępienia i śmierci (Łk 23,39-46), „Strażnica Ewangeliczna” 1960, nr 7, s. 97-99

21. Trening i mecz (1 Kor 9,24-27), „Zwiastun” 1962, nr 4, s. 52-53

22. W cichą grudniową noc, „Zwiastun” 1975, nr 24, s. 387

23. W drodze do wieczności (Flp 3,17-21), „Strażnica Ewangeliczna” 1957, nr 22, s. 329-331

24. W łasce Zmartwychwstania (Dz 4,38), „Strażnica Ewangeliczna” 1948, nr 7, s. 1-2

25. Więcej pokarmu dla głodujących! (Mk 8,1-9), „Zwiastun” 1967, nr 13, s. 197-198

26. Wniebowstąpienie Pańskie (Dz 1,1-11), „Zwiastun” 1962, nr 10, s. 145-146

27. Wybawił i pozyskał od władzy szatana (Łk 11,14-28), „Zwiastun” 1961, nr 5, s. 65-66

28. Wypędzenie przekupniów ze świątyni, z Kościoła i co dalej? (J 2,13-22), „Zwiastun” 1973, nr 20, s. 299-300

29. Z dna upadku ku szczytowi nadziei (Hbr 9,24-28), „Zwiastun” 1972, nr 5, s. 67-68

30. Zmartwychwstał, jak powiedział (Mt 28,1-10), „Strażnica Ewangeliczna” 1958, nr 7, s. 98-99

Ks. Romański Edward (1912-1984)

 Ks. Romański Edward (1912-1984) 

Bibliografia przedmiotowa i podmiotowa. Cz. 1

Wychodzą z kościoła (od lewej): ks. Edward Romański,
ks. bp Janusz Narzyński, ks. Ryszard Janik.
Uroczystości nie zidentyfikowano. 

Bibliografia przedmiotowa w wyborze:

1.   Błahut-Kowalczyk A.: Jeszcze o rybnickim jubileuszu, „Zwiastun Ewangelicki”  2010, nr 1, s. 23

2. 25[Dwudziestopięcio]-lecie ordynacji [ks. Edwarda Romańskiego] : Rybnik, „Zwiastun” 1963, nr 23, s. 292

3. Gross J.: Pan zawołał sługę swego : wspomnienie o śp. ks. radcy Edwardzie Romańskim, „Zwiastun” 1985, nr 4, s. 53-54

4. Gross J.: Pożegnanie śp. ks. radcy Edwarda Romańskiego w imieniu Komisji Liturgicznej oraz Synodalnej Komisji Pastoralnej, „Kalendarz Ewangelicki” 1986, s. 92-93

5. Gross J.: Śp. ks. radca Edward Romański, „Kalendarz Ewangelicki” 1986, s. 89-92

6. HFS: W Rybniku wspominano proboszcza, „Zwiastun Ewangelicki” 2005, nr 2, s. 19

7. Jubilaci, „Ewangelik Pszczyński”- 1994, nr 9/10, s.19-21     

8. Jubilaci, „Kalendarz Ewangelicki” 1965, s. 84

9. Romański J.: Wspomnienie o ojcu : w 25. rocznicę śmierci ks. Edwarda Romańskiego, „Zwiastun Ewangelicki” 2010, nr 1, s. 22–23

10. Rybnicka parafia żegnała pastorową, „Zwiastun”  2000, nr 4, s. 19

11. Szturc J.: Sylwetki ewangelików śląskich z terenu obecnego województwa katowickiego, Cz.6. „Ewangelik Pszczyński” 1997, nr 5/6, s. 36-37

12. Śp. ks. radca Edward Romański, „Zwiastun” 1985, nr 1/2, s. 4

13. Uroczystość instalacji ks. prob. Romańskiego, „Strażnica Ewangeliczna” 1953, nr 10, s. 136