ks. Emil Kowala (1913-1976) – w 110. rocznicę urodzin

Ks. Emil Kowala (1913-1976)

Emil Kowala

 (1913-1976),

duchowny ewangelicki

i katecheta,

pracował w różnych parafiach w zależności od potrzeb, najdłużej w Żorach

Kalendarium życia 

i służby w Kościele

6.02.1913 – urodził się w Goleszowie (pow. cieszyński) w rodzinie Pawła i Heleny zd. Śniegoń, uczęszczał do szkoły powszechnej w Goleszowie, maturę zdał w Cieszynie

1934-1938 – studiował teologię na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego

1938- wrzesień 1939 – katecheta, później wikariusz parafii ewangelickiej w Ustroniu

18.05.1939 – ordynowany przez ks. bp. Juliusza Burschego, uroczystość odbyła się w Ligotce Kameralnej

1940 – wysiedlony na przymusowe roboty do Krakowa

1940- ok. 1945 – p.o. proboszcz Polskiej Parafii Ewangelickiej w Krakowie

1945-1950 – pracował w różnych parafiach w zależności od potrzeb, m.in. w Świętochłowicach, Goleszowie, Wrocławiu, Łodzi

1950/1951 – skierowany do Szczytna

1952-1960 – pracował w Hołdunowie, Mysłowicach i Sosnowcu, Szopienicach

1961-1976 – pełnił funkcję proboszcza administratora parafii w Żorach

03.02.1968 – w szpitali w Cieszynie zmarła żona Augustyna Kowala zd. Cichy, przeżyła 48 lat

01.04.1973 – przechodzi na emeryturę po 11 latach pracy w Żorach

18.04.1976 – zmarł w  Żorach, przeżywszy 63 lat

12.04.1976 – odbył się pogrzeb

 Teksty ks. Emila Kowali opublikowane w prasie ewangelickiej

Modlitwa, „Strażnica Ewangeliczna” 1955, nr 6, s. 86-87

Jak nazywano zwolenników Reformacji, „Strażnica Ewangeliczna” 1955, nr 23, s. 346

Święto Reformacji, „Strażnica Ewangeliczna”, 1957, nr 20, s. 310

Niedziela Biała – Quasimodogeniti, „Strażnica Ewangeliczna” 1958, nr 8, s. 126

Z przeszłości parafii w Żorach, "Kalendarz Ewangelicki” R. 84(1971), s. 267-271

Walka o Polskę : w stulecie śmierci Juliusza Słowackiego, „Kalendarz Ewangelicki” R. 63(1950), s. 67-70

 Jubileusze i wspomnienia zamieszczone w prasie ewangelickiej

Pożegnanie ks. Emila Kowali, „Zwiastun” 1973, nr 11, s. 175

Sachs Jerzy, Za późno, „Zwiastun” 1976, nr 16, s. 245

Ksiądz Emil Kowala : [nekrolog], „Zwiastun”  1976, nr 11, s. 174

Z żałobnej  karty [śp. pastorowa Augustyna Kowala] : Żory, „Zwiastun” 1968, nr 11, s. 179

Jubilaci, „Kalendarz Ewangelicki” R. 78(1965), s. 83

Kubisz Karol B., Śp. ks. Emil Kowala, „Kalendarz Ewangelicki” R. 91(1978), s. 45-46

 O ks. Emilu Kowali powiedzieli:

„Ks. Kowala pozostał zawsze człowiekiem skromnym. Nie chwalił się osiągnięciami, znał swe możliwości. Po prostu wykonywał swe obowiązki i to było radością jego życia.”

Ks. K.B. Kubisz („Kalendarz Ewangelicki” 1978, s. 46)

***

„Był skromnym, cichym, a jakże kochanym bratem. Miał przyjaciół i przeciwników. Miał bowiem czystą, polską historię życia i walki o Kościół i Ojczyznę.”

Ks. J. Sachs („Zwiastun” 1976, nr 16, s. 245)

***

O modlitwie - ks. Emil Kowala

Modlitwa jest pierwszym znamieniem serca nawróconego i wierzącego, jest nabożnym i pełnym wiary wzniesieniem serca i myśli do Boga, jest rozmową duszy z Bogiem. (…) Modlitwa winna być pokorna. Człowiek powinien uznać swą słabość i małość, ma korzyć się przed światłością majestatu Bożego. Modlitwa ma być uważna. Ma być hymnem pochwalnym na cześć Stwórcy. (…) Modlitwa doskonali nasze życie, jeśli płynie ze skruszonego i wierzącego serca. (…) Modlitwa musi być traktowana jako najpoważniejsza i najświętsza czynność życia, bo w niej obcuje stworzenie ze Stwórcą.”

„Strażnica Ewangeliczna, 1955, nr 6, s.86)