Ks. Otton Krenz (1890-1962)
duchowny ewangelicki, pedagog,
katecheta, wychowawca, działacz społeczny, konsenior diecezji warszawskiej,
członek Komisji Egzaminacyjnej, kierownik kursu
dla kandydatów na diakonów, rzecznik sądu dyscyplinarnego w sprawach
małżeńskich, pełnił funkcje pozakościelne: prezes Dozoru Szkolnego powiatu
nieszawskiego, członek Rady Szkolnej w Aleksandrowie Kujawskim. Publicysta i
wydawca: założył i wydawał czasopismo „Młody Ewangelik”, kierownik literacki
czasopisma „Na Wyżyny”, współautor „Agendy”, referent ds. nauki religii przy
Konsystorzu Kościoła ewangelickiego, członek Komisji Programowej i
Podręcznikowej przy Kuratorium Szkolnego Okręgu Warszawskiego, pracował w
parafiach: Łódź, Grodziec, Zagórów, Nieszawa, Piotrków, Tomaszów Maz.,
Bełchatów, Radomsko, Żyrardów, Warszawa. Ojciec Jana Krenza (ur. 1926-2020),
światowej sławy dyrygenta i kompozytora
Kalendarium życia i działalności
03.01.1890 – urodził się w Zduńskiej Woli jako syn
Karola Krentza i Emilii z d. Seidel
1907 – ukończył Polską Szkołę Handlową
Kupiectwa Łódzkiego
1908-1913 – studiował na wydziale teologii
ewangelickiej w Dorpacie, należał do Konwentu „Polonia”
19.05.1914 – został ordynowany w kościele św.
Trójcy w Łodzi
1914/1915 – odbywa wikariat w parafii św. Trójcy
w Łodzi pod kierunkiem ks. R. Gundlacha
1915 – objął administrację parafii w Grodźcu i Zagórowie,
organizuje szkolnictwo parafialne
1919-1930 – był proboszczem w parafii w
Nieszawie, działał społecznie, zaangażowany w organizuję szkolnictwa. Był
prezesem Dozoru Szkolnego powiatu nieszawskiego oraz członkiem Rady Szkolnej w
Aleksandrowie Kujawskim.
1930-1939 – pełnił funkcję prefekta parafii św.
Trójcy w Warszawie i gimnazjum męskim im. M. Reja. Założył i wydawał czasopismo
„Młody Ewangelik”, kierownik literacki czasopisma „Na Wyżyny”
Luty 1939 – wspólnie z ks. Zygmuntem Michelisem
założył Federację Ewangelików Polskich
1940 – przebywał w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen
1940-1945 – działalność konspiracyjna,
duszpasterska na teranie śródmieścia Warszawy
04.09.1944 – od wybuchu bomby pod gruzami
zbombardowanej kamienicy zginęła żona Eleonora zd. Angerstein i córka Hanna
1945-1949 – został mianowany administratorem parafii
w Piotrkowie Trybunalskim, Tomaszowie Mazowieckim, Bełchatowie, Radomsku,
Żyrardowie
1947-1950 – redagował czasopismo ekumeniczne
„Kościół Powszechny”
1949 – wrócił na dawne stanowisko prefekta w Warszawie
1952-1954 – po śmierci ks. H. Wegener-Wojnowskiego
redagował „Przyjaciela Dzieci”
do 1959 – członek Kolegium Redakcyjnego
„Kalendarza Ewangelickiego”
do 1957 – sekretarz Prezydium Synodu
26.11.1962 – zmarł w Warszawie
Odznaczenia:
Kościelny Krzyż Zasługi (1954)
Ważniejsze publikacje:
„Historie biblijne”
„Śpiewnik dla dzieci”
„Pójdźmy do Jezusa”. Podręcznik do nauki
religii ewangelickiej dla niższych klas szkoły podstawowej, Warszawa, 1948
„Nauka wiary i życia”, Warszawa 1959
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz